1 Temmuz 2015 Çarşamba

Yaşa!


Her gün biraz daha ölmek için o kadar sebep varken, hadi yaşa! Sana en büyük ceza. Aslında yaşayan ceset ol, öldüğünün farkında olmasın ruhunda, bedeninde, beyninde. İçten içe kokuşsun. Yoldan geçenler baksınlar hala aynısın. Tek başına yanayakıla ölebilesin diye her yer ışıl ışılken sen kapkaranlık. Sakın lanetini kimseye bulaştırma. Sen acıda çekemezsin şimdi, yaşarken yaşattığın acılar tüketti hepsini. Biliyor musun, acıdan da beteri vicdanın kaldı sana. Bak, kimi kime şikayet edeceksin o da yok. O kadar laneti topladın ki sırtına, ilk defa bişeyler kazandın böylece. Doğduğunda ağlamanın sebebi de kendi karanlığından dünyanın ışığına açılan kapındı. Sen kusursuz bir kusurdun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder