Sonu Geldi

Tanıştıkları gün ürkekti bakışları, halinde tavrında çocuk edası vardı adeta. Ne yapacağını bilmeden etrafa bakıyordu. Birileri olsun. Tutunayım, beraber yürüyüp beraber büyüyelim der gibi. Sonra buldu o en güvendiği limanı. Sırtını yaslayabileceği, hatalarını göğüsleyecek, sorgusuzca dinleyecek, daima destek olacak. Daha da fazlası oldu. Belki ablası belki annesiydi. Kendilerinden büyük hayalleri oldu beraberliklerine dair. O sanki hiç kopmayacak hep aynı kalak bağ için. Niye hiçbir şey düşündükleri gibi olmadı? Hayatlarına dair neleri kaçırdılar ki bu kadar birbirlerinin uzağına düştüler? Karşılıklı cümlelerini tamamlarlardı. Artık cümleler yarım. Belki de eksik. Kolu kanadı kırık. Dizlerini karnına çekip kucağında ağlayan kız artık sana yabancı. Hani aileden de öteydiniz ya. Yazıkkkkk. İlişkiniz bundan sonra hem yetim hem öksüz.