Üvercinka

Ne sen Kerem’din ne de ben Aslı. Beni bir masala inandırdın. Her gece yinelenen daha da mistik olan, beni içine alan. Nefesini tut derdi. Sakın bırakma. Kapat gözlerini. Yanındayım. Hisset beni. Nefesim kesilir. Kalbim sıkışır. Sırf o dedi diye ben hissederim. Koynundaymışım gibi ritmim bozulur. Kokusu gelir, sonra yüzüyle kahkahası. Anlatmaya başlar sonra. Pencereden sızmış içeriye, dışarısı ayaz, en çok elleri üşür onun, yine kış kesmiş. O bilmez, ellerini sıcaklığımla değil yüreğimle ısıtırım ben. Gelirken yanında denizin kokusunu da getirmiş, genzi yakan tuzu ruhu temizleyen dalgalarıyla. Saçlarımı çeker omuzlarımdan, bakar gözlerime öyle elaca. Baktığı yerde ne gördüğünü anlatır onun gözleri. Üvercinkam der sonra. “Boynun, boynunu benim kadar kimse değerlendiremez.”

 

Uyumadan önce kulağıma çalınan satırlar hep aynı; ‘Bir gün gelecek ben bir kitap yazacağım yavru ceylanım, başı sonu sen olan, sana adanan.



Yanında iyi gider : http://www.ujam.com/songs/8S4kkYHRqsfh?utm_source=facebook&utm_medium=fbplayer&utm_term=ujamplayer-wall-link&utm_content=https%3A%2F%2Fwww.ujam.com%2Fsongs&utm_campaign=facebookplayer