Hatırlayamıyorum.
Gözlerine baktığımda ne gördüğümü. Saçlarını ne tarafa taradığını ya da adımı
nasıl söylediğini. Fotoğrafların gittikçe daha donuk ve anlamsız. Gördüğüm şey
sen sandığım. Yüzün ellerin gitmişler. Ama hatırladığım bişey var benim için ne
olduğun…
Sen benim için; sırt
çantası kullanmanın miladısın. Kış günü incecik bir hırkayla dolaşan manyaksın.
Sana verdiğim kitap arasına sıkıştırılmış kağıt parçasında ki adımsın. Aldığım
çakmağa eş olsun diye gelen tabakasın. Yazdığım ilk hikayenin esas oğlanısın.
Günde içtiğim onca kahvenin tadısın. Mevsimlerden sonbahar yüzlü olansın.
Tanıdığım en sadık kırmızı kurşun kalem kullanıcısısın. Delilik ile deha
arasında ki hayatımsın. Ne siyah ne de beyazsın. Sen benim ilk aşkımsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder