Yolda

 

Önüm arkam sağım solum ben. Zaman bencilleştiriyor eline kağıdı kalemi alan insanı, kontrol edilemez egoya hoş geldiniz. Hepsi bende var olan, bana özgü kelime yığınlarım. Yazmak, yaratabilmenin insana bahsedilmiş en güzel hali. Adı ilham olan gerçeküstü her şeyin gelip yakana yapışması ve beynin onun ellerinde yalpalarken bedenin sanki o zihni kendi taşımıyormuş gibi yabancılaşması. Her gelişin rüzgarı farklı, ya seni sana götürür ya da seni senden eder. Ama gelir…. Bir odada çırılçıplak saatlerce tavana baktıktan sonra belki… Belki de tenhada kaçamak bir öpüşme sonrası içtiğin sigarının dumanından fısıldar. Geldiğinde herhangi biri değilsindir. Yazdıklarım düşüncelerimse, ben düşüncelerimi yaşayabilirim. Kimsede ulaşamaz.  Ondan benim ihtiraslarımın bile fikrime oluşu.Tüm yollarda ki yalnızlığıma…