Önüm arkam sağım solum ben. Zaman bencilleştiriyor eline
kağıdı kalemi alan insanı, kontrol edilemez egoya hoş geldiniz. Hepsi bende var
olan, bana özgü kelime yığınlarım. Yazmak, yaratabilmenin insana bahsedilmiş en
güzel hali. Adı ilham olan gerçeküstü her şeyin gelip yakana yapışması ve
beynin onun ellerinde yalpalarken bedenin sanki o zihni kendi taşımıyormuş gibi
yabancılaşması. Her gelişin rüzgarı farklı, ya seni sana götürür ya da seni
senden eder. Ama gelir…. Bir odada çırılçıplak saatlerce tavana baktıktan sonra
belki… Belki de tenhada kaçamak bir öpüşme sonrası içtiğin sigarının dumanından
fısıldar. Geldiğinde herhangi biri değilsindir. Yazdıklarım düşüncelerimse, ben
düşüncelerimi yaşayabilirim. Kimsede ulaşamaz. Ondan benim ihtiraslarımın bile fikrime oluşu.Tüm
yollarda ki yalnızlığıma…
