SEN

Yorgunum.

Birazda kırgın.

Sebebi de benim aslında.

Eğlence isteğiyle başlarım bütün kaynaşmalarıma, tanışmalarıma, geleceğini bilmediğim flörtlerime. Ki bu şiddetle eğlence sağlar. Nasıl olur da aşk hep mi çekici gelir. İçine emer de fark etmezsin bile. Kaçtığından mıdır bu denli tutulman. Eğlence diye başladığın ızdırap olur.

Karışığım.

Darmadağın.

Bizim ki sonsuz bir gelgit yıllardır süren habersizce. Acılı, sancılı, hırpalayan, acımasız ve vahşi. Kimseye olmadığı kadar yakınsın, parçam. Bazen de tamamen yabancı. Kronik hastalığım hiçbir zaman iyileşmeyen.

Azalıyorum.

Belki de tükendim.

Saçının her telinin hareketini ezbere bilmekten, senin için düşünmekten. Bana ne zaman ‘hayır!’ dediğini hatırlıyor musun, mümkün değil. Bu senin naif veyahut ılımlı olmandan değil, benim seni senden daha iyi bilmemden. Gözüne bakmama bile gerek yok ben senin kirpiğinden bilirim.