4 Ağustos 2015 Salı

Düğüm



Ayrılıklarda sevdaya dahil ayrılanlarda hala sevgili.

 

Çok uzundu boyu. Güzel dudakları vardı. Sevmediğim esmerlikteydi. Gür saçlıydı. Çirkindi burnu. Kapkara gözleri vardı. Yakışıklı bir adam değildi. Ama gözlerini ondan alamamana sebep olurdu. Gözlerinle nerden gelecek acaba diye arar dururdun. Hakkında bilmediğim o kadar şey vardı. Kafasını arkaya atarak güldüğünü bilirdim mesela. Umulmayacak uzaklıktaydı. Aklım ona dolanmadan düğüm attım. Ucunu tutsa bile en derine ulaşabilmesin diye. Düğümün bile önüne geçti hatta bilmediğim derinlere. Kolumu tuttu. Çevirdi kendine. Evlen benimle dedi. O an düşünmeyi bıraktım. Uyandım gecelerce baktım yüzüne saatlerce, hayal bile edemezken benimdi. Zaman bizi hunharca sürükledi. Bu sırada birbirimize bilendik. Sevgimizi bitirmeden, tahammülümüzü tükettik.

 
Ayrılıkları hukuka bağlamak gerek, gönüllere değil. Kar koca değiliz ama hala sevgili…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder